SponsorKliks& Nieuwsarchief archief 2007

Popkoor confronteert volle zaal met combinatie van pop en opera

Gedurfd concert van Sonority slaat aan 

“De combinatie van pop en opera, plus een straatorkest, was gedurfd. Voor ons als Sonority hield het best een risico in: vinden de mensen het wel mooi? Maar in de praktijk is het prima uitgepakt. Dat is een compliment aan het publiek. Want dat moest steeds schakelen tussen verschillende muzieksoorten.” Zo vat Martin van der Klauw van Sonority het concert samen dat het Aalsmeerse popkoor zaterdagavond 21 april in De Spil in Kudelstaart gaf en dat bijna tweehonderdvijftig belangstellenden trok. Voor de operawerken tekende Operakoor Maasstad. De grote man van de avond was dirigent George Overmeire, die afwisselend beide koren leidde. Het Haarlems Straatorkest vrolijkte op zeer eigen wijze de pauze op.

Sonority zoekt in haar programmasamenstelling welbewust de verrassing op. Tenor Van der Klauw: “We willen het liefst bij elk groot jaarlijks optreden iets anders doen. Steeds iets gedurfds en verrassends. Dat de mensen dit concert zo waardeerden, bleek ook uit het applaus. Het was géén plichtmatig klappen wat ze deden.” 

Staande ovatie

Na de laatste song van Sonority, ‘Avond’ van Boudewijn de Groot, barstte een enorm applaus los voor de uitvoering ervan; hier en daar klonk zelfs gejuich. Ook liederen die het koor voor het eerst op een concert zong, vielen in de smaak, zoals ‘The Last Time’ van Keane en ‘Woorden Zonder Woorden’ van De Kast. Net als Sonority bracht Operakoor Maasstad tien nummers. Dat waren koorwerken uit opera’s van componisten als Verdi (het bekende Slavenkoor), Bizet, Donizetti, Von Gluck en Gershwin.

Na het gezamenlijk gezongen slotnummer ‘Barcelona’, een mengeling van pop en opera, volgde een staande ovatie. Het kon niet uitblijven: dat moest nog een keer! De zangprestaties brachten presentator Willem van Leeuwen, die de nummers aan elkaar praatte, tot de slotsom dat beide koren, ook al bestaan ze uit amateurs, “een professionele act neerzetten”.

Zingplezier

De waardering voor het concert, waarvan de Rabobank hoofdsponsor was, spreekt uit de reacties van bezoekers. “Ik had Sonority weleens tussen andere koren gehoord op de korendag in Aalsmeer. Ook dit is leuk. Ze zien er mooi uit, ze bewegen mooi. Het boeit me,” zegt Annie Tas. Als lid van het Doopsgezinde kerkkoor kan ze zich goed in de koren verplaatsen. “Het gaat in een koor om je eigen plezier in het zingen. Dat lukt ze, dat zie je.”

Maike van der Jagt vond dat Sonority op dreef was. “Het waren mooie liedjes en het klinkt hier geweldig. Een operakoor: dat is niet zo mijn genre. Maar een mix vind ik voor een keer wel leuk en zo’n straatorkest tussendoor is een goed idee,” reageert ze.

Voor Kees Vis was de muzikale afwisseling een vondst. “Dat geeft je wat mee van elke soort muziek. Je hebt voor elk wat wils, eentonig is het niet,” stelt hij. “Sonority is een enthousiast koor.”

Brave koren

Paul Bras roemt de kleurrijkheid, letterlijk en figuurlijk, van de avond. “Ik vind dat beide koren klasse hebben. De combinatie geeft iets extra’s. Het scheelt wel dat ik ook van opera houd, wat niet voor iedereen zal gelden,” aldus Bras. “Als het straatorkest speelt, proef je de schwung. Dan merk je hoe braaf de koren zijn...”

“Ik ben niet zo’n operafan,” bekent Mirjam Helsloot. “Maar ik vind de combinatie van serieus en pop heel apart. Het is de moeite waard. Sonority is meer mijn stijl. Ze worden steeds professioneler, in zang, beweging en kleding.” Wat Helsloot betreft mag Sonority de volgende keer het publiek wéér met iets bijzonders verrassen.

Los en expressief

Hoe kijkt het gastkoor Operakoor Maasstad terug op zaterdagavond? “Geweldig,” zeggen voorzitter Ineke Volbeda en secretaris Loes Kurtschreutter, beiden alt, eendrachtig. “Wij vonden de combinatie echt geslaagd. De hele avond opera of popmuziek gaat eerder vervelen.” Volbeda voegt daaraan toe: “Het is te gek om te zingen, maar ik wou dat ik de hele avond in de zaal had kunnen zitten...”

De apotheose met Barcelona met twee zulke uiteenlopende koren ervaarden ze als iets bijzonders. Kurtschreutter: “Toen we het bij de generale voor het eerst samen deden, was het verschrikkelijk. Maar zeker toen we als slot van de avond Barcelona herhaalden, ging het lekker. Dan ben je los.” Beiden denken nog wat van Sonority te hebben opgestoken ook. “Wat we geleerd hebben, is hun losse manier van zingen en hun gezichtsexpressie. En ze kijken allemaal naar de dirigent.”

Spannende muziek

De lof voor George Overmeire was alom merkbaar, in de zaal en bij het napraten aan de bar. “Hij weet mensen te enthousiasmeren, jong en oud, dik en dun, iedereen. Je hebt saaie muziek en je hebt spannende muziek; het leuke van George is dat het bij hem altijd spannend is,” complimenteert operakoorsecretaris Kurtschreutter de dirigent.

Hoe kijkt Overmeire zelf terug op een toch zware avond waarop hij zowel het pop- als operakoor dirigeerde? “Het is allemaal leuk om te doen. Het leuke is voor mij de afwisseling. Ik doe niets liever dan omschakelen. Ik houd van avontuur. Zodra het voorspelbaar wordt, vind ik er niks aan,” zegt de dirigent. “Het mooie van zo’n concert als dit is: het is een feest der herkenning én een schok der ontdekking.”